Arequipa - Ica - Lima

Allemaal even een pauze genomen? Want dan gaan we door met de volgende week!

Dag 46 en 47 - Arequipà...brrrrr!!

We waren geindigd in de bus van Cuzco naar Arequipa. We hebben nu toe hele interessante busverhalen gehad. Van kotsende kinderen tot aan stinkende hittes. Maar we hadden van tevoren gehoord dat de bussen in Zuid Amerika super relaxed waren. En eindelijk hadden we er 1. Deze bus... wat een beest! We hadden heerlijk veel ruimte, de stoel kon helemaal plat waar vooral Merel heel blij van werd. We kregen een eetpakketje en een drankje aangeboden door de bediening. Een dekentje. Een kussentje. En zelfs een film. Die wel recht voor onze neus aanstond en helaas in het Spaans was. Wat een heerlijke 12u. Behalve dat Chris nogal misselijk werd. Maar c`est la vie!

Normaal kwamen we gebroken uit een nachtbus. Nu... we hadden geen eens behoefte om een dutje te doen. We konden meteen aanschuiven bij het ontbijt en kwamen daar in contact met twee dames, Evelyn en Isabel, waarvan Evelyn Cubaans was. We hebben uitgebreid met hun gekletst over van alles en nog wat en kregen meteen een aantal adresjes toegestuurd in Cuba. Uiteindelijk niets uit gekomen, maar wel super lief en een aantal goede tips!

We wilden in Arequipa Colca Canyon bezoeken. Maar het weer was echt heel slecht en we zouden dan een dag trip moeten doen (2/3 daagse trip hadden we niet echt zin in) en dan hadden we om 03:00 op moeten staan. Dus we sloegen liever over. In plaats daarvan besloten we onze reservering in te korten en maandagavond al door te gaan naar Ica. Naar de zon!

De dagen in Arequipa hebben we gebruikt om het stadje te bekijken (mooi stadje, alleen door het weer was alles treurig) en voornamelijk om bij te tanken. Of te wel… heerlijk bankhangen voor de TV. American Football en films kijken. Genieten… En weer even nodig!

Maandag in de avond weer in de nachtbus naar Ica. En weer was het een prachtbus. Misschien dit keer nog wel beter dan naar Arequipa. Net wat minder mooie stoelen. Maar 2 maaltijden en 2 drankjes, films met ondertiteling en we zaten boven en vooraan. Genieten!

Dag 48 – Zwembad en Zon

Aangekomen in Ica pakten we een taxi naar ons hostel: Banana Adventure, aangeraden door Evelyn en Isabel. Aan de prijzige kant, maar inclusief een activiteit: Sandboarding! We besloten dat de volgende ochtend te doen.

Het hostel ligt niet in Ica zelf, maar in Huacachina, een kleine oase dorpje naast Ica. Het dorpje is om een meer heengebouwd en wordt omringd door Zandduinen. Hier kom je voornamelijk om te sandboarden. En te genieten van het uitzicht, als je eenmaal een zandduin hebt opgeklommen.

Het hostel was perfect. Een klein zwembadje, een ronde bar met allemaal riet en heerlijke loungeplekken. We kwamen daar ook 2 van de Australiers weer tegen waarmee we dag 1 van de Jungle Trail hadden gedaan. Altijd gezellig! Zij zouden alleen een paar uurtjes later weer weggaan. Deze dag hebben we voornamelijk gezeten in de schaduw (zon was te warm) en weer heerlijk genoten van de vakantiesferen. Ook zijn we het kleine dorpje rondgelopen en gespeeld met het idee om een waterfiets te huren. Was alleen iets te duur.

Verbazingwekkend genoeg konden er vrij veel locals nog Nederlands. Kennelijk komen er een boel Nederlandse toeristen, genoeg om te investeren in meer dan Hoi, hoe gaat het en hoe heet je.

Dag 49 – Zand in je onderbroek

Om 08:00 stonden we klaar om te sandboarden! Chris had er heel veel zin in. Het was een activiteit die hoog op haar lijstje stond. Merel had meer zin in de Sandbuggy waarmee we naar locatie zouden gaan. Een mooie roze buggy stond voor ons klaar. De riemen moesten vast. Merel werd nog even strakker vast gezet. Chris kon nog steeds vliegen. En Vamos!

De Sandbuggy crosste de duinen door. De bestuurder deed zn petje achterstevoren anders zou die wegwaaien. Hij wist precies waar hij moest rijden. We vlogen af en toe met flinke vaart een duin af. En af en toe even stoppen voor een foto. Want wat een mooi uitzicht! Daarna was het tijd voor het daadwerkelijke boarden.

We kregen allemaal een houten plankje en een waxkrijtje. De bestuurder was ook de instructeur en legde ons uit dat we wel moesten waxen om snel te gaan. Na elke afdaling. Er zouden nu 3 kleine afdalingen zijn en ietsje verderop nog een grote. Hij begon vervolgens over hoe je moest zitten. Maar Chris wilde natuurlijk wel staan! Het is geen Sandsledding!

Dus daar ging ze. Als eerste. De instructeur had nog uitgelegd dat het geen snowboarden is en dat je eigenlijk geen bochten kan maken met deze boards. Maar goed. Eigenwijs dat Chris is wilde ze vrijwel meteen een bocht maken en ging ze op dr snoeterd. Zand overal. Merel ging lekker sleeend naar beneden!

De volgende heuvel was ongeveer even stijl en waren er nog 2 die gingen proberen te staan. De laatste was het leukst. Merel ging als eerst en ging als een speer! Chris ging weer eigenwijs bochten proberen te maken (het is instinct!!) en ging weer vol onderuit. Maar leuk was het wel! De buggy kwam ons gelukkig ophalen om naar de grote afdaling te gaan.

Daar stond iedereen bovenaan... en de algemene consensus was dat je gek moest zijn om daar naar beneden te gaan. Chris en nog 2 gasten gingen de uitdaging aan. Chris en 1 jongen staand, de ander als slee. Maar hij moest wel headfirst. Idioot.

Het staan lukt alleen dit keer echt niet. Chris haar voet vloog elke keer uit de klittenband binding. Dus na halverwege gestrand te zijn besloot ze ook maar te gaan sleeen. Alleen dat was veel enger dan het staan dus hard ging ze niet. Die andere gast vloog wel als een raket naar beneden. Whoooooosh.

De activiteit eindigde met nog een aantal keer de lucht in gaan met de Dunebuggy en toen was het weer klaar. Chris zat helemaal onder het zand na de verschillend koprollen tijdens het boarden. Ze zou het graag nog een keer willen doen! Merel vond het een mooie ervaring, vooral de dunebuggy`s.

De rest van de ochtend/begin middag hebben we weer lekker ontspannen gedaan bij het zwembadje en de bar. Om vervolgens `s middags de bus naar Lima te pakken. Hier zouden we een week verblijven voordat we naar Cuba gaan.

Deze busrit was... naja... het was een lange busrit! Het was namelijk een local bus die naar Lima ging. Oftewel een stopbus. En niet zomaar een stopbus. Nee iedereen die de bus aanhoudt mag overal instappen (om vervolgens in de bus een kaartje te kopen). Gelukkig stopt de bus niet lang. Het is letterlijk deuren opengooien terwijl rijden. 1 seconde stoppen. En dan rijden terwijl er nog mensen in aan het stappen zijn. De deuren gaan vanzelf wel dicht. Opeens waardeerden we ook heel erg de Nederlandse bushokjes. Want waar in Nederland de bus maar 1x hoeft te stoppen binnen zoveel meter, stopt hier de bus soms om de meter omdat mensen niet naast elkaar staan. Maar goed, we zijn uiteindelijk aangekomen in Lima. En daar gaat het om.

We hadden een hostel geboekt in Miraflores, 1 van de veiligste buurten van Lima. En waar ook het meest te doen is volgens de lonely planet en andere bronnen. We waren binnen 10min overtuigd dat we in dit hostel de hele week zouden blijven. Het helpt als je aan de bar komt en je krijgt meteen een biertje voorgeschoteld. Ook al waren we nogal moe, de barman verzekerde ons dat alleen die avond er elektronische muziek zou zijn in Lima. Voor de rest zou het salsa of reggaeton zijn. Dus brave techno liefhebbers dat we zijn, zijn we gaan omkleden en richting de club gegaan. De club had 1 zaal met reggaeton en 1 zaal met techno. Hard ging het niet, maar het was best aardig. Gezellig staan kletsen met een aantal mensen, maar wel vermoeiend omdat je als gringo aardig op valt en nogal interessant bent... Rond een uurtje of 4 zijn we maar weer terug gegaan naar het hostel. Maar een gezellige avond was het wel!

Dag 50, 51, 52, 53, 54 en 55 - LIMA

Onze dagen in Lima hebben we besloten om in het algemeen te beschrijven. Vooral omdat we heel erg rustig aan hebben gedaan en lekker van het vakantie gevoel hebben genoten. Poeh wat was het warm! We hadden het gevoel dat we alles wel hadden gedaan dat we wilden doen en dat we nu gewoon konden ontspannen voordat we nog even een weekje zouden knallen in Cuba!

 Altijd gezellig in de bus...

We hebben voornamelijk Miraflores ontdekt. Een mooie wijk waar veel te beleven valt. We hebben downtown even bezocht en, de enige echte bezienswaardigheid die we hebben gedaan, de Magic Water Show bekeken! Het was wel grappig, maar bijzonder druk.

 Magic Water Circuit

We werden onderhand wel een beetje gek van de verkopers en voornamelijk ook de taxi chauffeurs. Nee! We willen geen taxi als we verdomme op een roodlicht staan te wachten! Ze aardig opdringerig.

Verder hebben we heerlijk gerelaxed bij het hostel en de bar. Behalve de eerste avond zijn we op zaterdagavond ook nog wezen stappen met een groepje van het hostel! Toch maar naar een salsa club, waar we ons best hebben gedaan om de bewegingen na te doen zoals de locals. Daar ook nog uitgebreid gelachen met een local dame Eliana, die ons op sleeptouw nam door de muziek heen. En ons voornamelijk aanmoedigde om meer te drinken zodat we beter zouden dansen. “You are the best dancer in here!” “I don`t believe you!” “Ok, you are the best Gringo dancer in here!” Super toffe avond en de volgende dag super brakke dag.

 Salsa club

Ook 1 van de hoogtepunten van Lima waren de tattoeages. We hadden al een tijd het idee om beide iets te laten zetten! Voor Chris was het hoogtijd voor een 3de en voor Merel de 1ste. De hele reis zijn we bezig geweest met wat en waar we iets wilden laten zetten. Chris heeft haar ideeen bij een vriendin gegooid in Nederland en ze kwam met een heel mooi design terug (Dankjewel Wiets!!). Merel heeft het uiteindelijk voorgelegd bij de tattoo artiest en die heeft een mooi design gemaakt. We hebben het op aparte dagen en door aparte artiesten laten zetten, voornamelijk omdat Merel eerst niet wist wat ze precies wilde. Beiden waren we nerveus, maar we zijn beide super blij met het resultaat!! Nu wordt het wel lastig in Cuba aangezien we beide niet mogen zwemmen. Maar komt allemaal wel goed!

Hier houden we het weer bij! We gaan morgen (woensdag) een weekje Cuba bezoeken. Anderhalve dag Havana, dan paardrijden in Viñales, 3 dagen Trinidad en eindigen met 1 dag in een resort! We hebben bijna geen internet, dus als we niet reageren no worries!

De volgende blog komt in ieder geval als we weer in Nederland zijn. We landen donderdag 9 februari om 08:30!

We zien jullie allemaal snel weer!

Veel liefs,

Merel en Chris