La Serena Part 2

Daar zijn we weer! We hebben de Bolivia Tour overleefd, zijn gearriveerd in Uyuni en hebben weer internet. Vanavond pakken we meteen de bus door naar Sucre, aangezien er niet veel te beleven valt in Uyuni, behalve de zoutvlaktes (prachtig!) en die hebben we vanochtend al gezien. Maar daarom nu tijd om de achterstand bij te werken! La Serena part 2.

Dag 18: Christmas!

Eerste kerstdag is begonnen met een heerlijk uitgebreid ontbijt. Waarna Chris weer een dutje ging doen, en Merel en Amanda gezellig hun nagels hebben gedaan. Moet ook allemaal gebeuren! 

Hierna hebben we van een uitgebreidde lunch genoten. Men zei dat we zouden afvallen op onze reis, tot nu toe nog niet het geval. Eerder het omgekeerde. Na de lunch heeft Pablo, de vader van Amanda, ons met de auto de vallei laten zien. We zijn heel ver de bergen ingereden, tot we echt niet meer konden. De weg hield daadwerkelijk op. Tot groot ongenoegen van Pablo. 

Daarna zijn we naar het huisje van de familie in Monardez gegaan, waar zij de vrijdagavond al hadden doorgebracht. Dit is een stuk land waar ze twee oude treinwagons staan, een hottub (jippie!) en een BBQ. Het is prachtig mooi gemaakt door Pablo met veel groen. Ook was er een prachtig uitzicht over de vallei. 

Terwijl wij in de hottub zijn gegaan, ging Pablo Paulo ophalen, Lorena was aan het koken en Simon was de BBQ aan het aansteken. Lucky us! Rond 11u konden we dan eindelijk van het avondmaal genieten. Een goed stuk vlees met salade en brood. En ´goede´ reggaeton muziek van Simon. We hebben genoten van onze laatste avond met de familie! 

Dag 19: Here we go again!

De volgende ochtend zijn we weer op stap gegaan richting hostel Cosmo Elqui. Tobi was zeer verbaasd, maar blij (we think) om ons te zien! Het was een erg warme dag, dus terwijl Merel lekker cadeau´s ging kopen, is Chris op dakterras blijven plakken (letterlijk).

Wel hebben we nog even boodschapjes gedaan om een pastaatje te maken. Tobi ging met ons mee om voor zichzelf en Mauricio ingrediënten voor Chili con Carne te halen. Ons pastaatje was redelijk gelukt, maar Tobi´s Chili was veel beter. Dus daar hebben we ´s avonds nog van zitten snoepen. We waren niet de enige, bijna zijn hele pan was leeg. Dat krijg je ervan als je zo lekker kookt en je plakt je naam niet op je eten. Food without a label is free food!

´s Avonds hebben we een potje beerpong gedaan, Germany (3 guys) vs. Netherlands (3 girls). Gedurende het spel stonden wij vaak voor op de mannen, ondanks Merel haar gooi kunsten. Maar haar enthousiasme telt voor 1000! Uiteindelijk is het spel op gelijkspel geëindigd, doordat Tobi ook niet kan gooien en door hem beide ballen in de dakgoot belandde. Het was in ieder geval weer een mooi avondje!

 Germany!

 Netherlands!

Dag 20: Giddy-up Horsey!

Ondanks een klein katertje nog net op tijd opgestaan voor het ontbijt! Na het ontbijt boodschapjes gedaan voor het paardrijden (waterrrrr) waarna we om 12:30 zijn opgehaald door Marcello, onze gids. 

Op de farm stonden 3 prachtige paarden op ons te wachten. Chris kreeg de slimste en beste van het stel, aangezien ze zelf niets kan. Merel ging op Tomassa rijden. Het waren echte Chileense paarden, waarop gereden moest worden met een Western style. Voor Merel was dit even wennen. Chris wist niet beter en bleef gewoon zitten.

We hadden eigenlijk verwacht dat we op een rustig tempo achter elkaar door de wijngaarden zouden lopen. Dit was echter niet het geval. Er werd in geuren en kleuren uitgelegd was Chris allemaal moest doen, waarna we vele steile heuvels beklommen en afdaalden, door beekjes liepen (zorgen dat je paard niet gaat drinken vergde veel moeite) en zelfs hier en daar gingen galopperen. Het uitzicht was fantastich, de dieren waren prachtig en zeer intelligent en Marcello was ferm maar rechtvaardig als leraar. Na anderhalf uur begonnen onze billen behoorlijk zeer te doen, maar we moesten nog een half uur terug rijden. 

´s Avonds zijn we weer lekker gaan ontspannen op het dakterras met Amanda en de crew. Laatste avondje in La Serena. De volgende dag vertrokken we naar San Pedro de Atacama, waar we Oud en Nieuw zouden vieren.

We komen zo snel mogelijk met de volgende blog! Aangezien we echt nog wat in te halen hebben.

Veel liefs!

Chris en Merel